Zor Değil İnan

Bir harbin ortasında buluyorum kendimi

Bakıyorum ne silahım var

Ne siperim…

Yağmur gibi kin yağdırıyor

Dört tarafımdan askerlerin…

Bir “Ah!” diyemeden daha

Kapaklanıyorum yüzüm yüzünde boylu boyunca…

Gülümsüyorum…

Kirpiklerime bulaşmış rengi,

Gözlerinin yeşilinde boğarlarken beni.

Gülümsüyorum evet…

Kan revan içindeyken

Cephede sayısız kurşunla vurulmuşken

Gülümsüyorum…

Ellerimde bir tomar şiir

Sana dair,

Söylenecek sözüm kalmamışken

Ayak parmaklarında ölmek…

Ki ben senin ayak parmaklarını dahi

Seviyorken…

Zor değil inan.

Ve ağıtlar… Ağıtlar…

Ağıtlar yükseliyor

İşitmek için öldüğüm sesinden…

Anlıyorum ki

Öleni daha çok seviyorsun sen.

…………………………………………………………